Masarap Masaktan.

Masakit sa umpisa pero masarap kapag tumagal na, kasi natututo ka na. Tamang balanse lang sabi nila, pero bago ko nakuha ang pesteng balanse na yan, dinagsa muna ako ng pasa sa tuhod, sumakit muna ang katawan ko. Pero kahit masakit na katawan ko, masaya naman ako noong natapos. Una, sumasakay sakay lang ako hanggang sa ako na ang nagpapatakbo. Sabi nga ng nagturo sa akin, ang bilis ko daw matuto. ☺

April 11, 2010, hindi ko naman yun first time. Naturuan at nasubukan ko naman na iyon noong 8 years old ako, pero dahil hindi naman iyon pwede sa bahay, sa hindi ko alam na dahilan, hindi ko naman na-practice. Pero dahil sa biglaang aya at katuwaan, ito na, sabak na sa bakbakan sa QC Circle.

Pero bago ang matinding pagtuturo, exercise daw muna kami, kaya nagbadminton muna kami. At sa di inaasahang pagkakataon, nakilala namin si Lolo Jorge. Lagi siyang naglalaro sa Circle tuwing Linggo. Never underestimate people. Naloka kami kay Lolo. He's 70 or 80 plus years old pero sinisiw kaming tatlo. 1 vs. 3 ang laban. Tapos after 30 minutes, time out muna kami para uminom tubig pero siya ni hindi ata pinagpapawisan. Siya ang lolong chillax lang habang naglalaro. Na kahit nakaupo siya maglaro, talo niya kami.

Sabi nila, ito ang warm-up namin bago nila ako turuan. HUHU. Sumakit na agad katawan ko kay Lolo. Pagkatapos ng halos apat na oras, sumuko na kami. At pinagtawanan kami ni lolo at tinanong kung may bisyo ba kami.

"Wala po! Halimaw lang po talaga kayo sa energy!"

"HAHAHA! Ibabalik ko lakas niyo."

Nagtaka naman kami bigla. IBABALIK ANG LAKAS NAMIN.

"Paano po?"

"Ipagdadasal ko kayo. Pumikit kayo!"

Pikit naman kami, at nagdasal kaming lahat. Hindi ko na mataandaan kung naging effective ba yung ginawa namin. Pagkatapos non, may pinabasa siyang article tungkol sa katapusan ng mundo. Kaya napunta na sa religion ang topic namin. Kanya-kanyang opinyon naman pagdating sa bagay na iyon. Kaya iginalang namin ang bawat sinabi ni Lolo. Naniniwala naman kami, lalo sa sinabi niyang nasa paligid lang lagi si Jesus, makapangyarihan at alam lahat. Oo naman, di ba nga 3 O's SIYA - Omnipotent, Omniscious, Omnificient. ☺ Para kaming nakarinig ng Homily kay Lolo. Linggo nga pala kasi.

Sabi ni Lolo Jorge, wag daw kaming magugulat kasi sa picture, malaki talaga tenga niya. Weird na creepy, pero totoo, hindi ganyan kalaki / kahaba ang tenga ni Lolo.

Pahinga muna saglit at nagpalamig. Eto na yung hinihintay ko. Tuturuan na nila ako mag-bike. ☺ Sorry! Loser na kung loser, ayaw kasi ako pagbisikletahin noong bata ako. Kaya number 2 ko sa Bucket list ko ang mag-bike.

Nakakaloka silang tatlo, ako pinakuha nila ng bike. Syempre ayoko magdunug-dunungan, ayun hindi ko na alam paano. TANGA lang eno. HAHA.

Angkas muna at magmasid kung paano - yan ang unang pinagawa sa akin. Inikot namin ang Circle ng tatlong beses bago nila binigay sa akin ang manibela. Takot ako masugatan, kasi matagal gumaling, ni magkapasa. Pero sa tulad ng ganitong gusto ko talaga, okay lang masugatan ng maraming beses kasi alam ko dun ako matututo. Sabi ko pagalitan nila ako kung mag-inarte ako. HAHA! Sa unang angkas ko, masaya. Kahit na hindi mo kontrolado ang direksiyon mo, kasi nga, hindi ikaw ang may hawak ng manibela. Pero noong tinuturuan na ako, masarap din pala na ikaw ang magpatakbo - ikaw na ang may kontrol. Pero dahil naka-focus ako sa gulong, hindi ko alam nabubunggo na pala ako. Takot akong alisin ang tingin ko sa gulong kasi baka sumemplang ako, pero ang hindi ko naisip, mas mapapahamak pala ako sa ginagawa ko. Ang mas masama, makabunggo ako ng tao - hindi lang ako ang nasaktan, nakasakit pa ako ng iba.

May akay pa ako.

Bahala na daw ako. :|

At dahil kasama ito sa 'pinapangarap' kong gawin, kailangan may documentation. LOL. Para malaman n'yo ang ka-chorvahan ko sa pagba-bike, click mo to --- 1st Attempt: ang batang sa gulong naka-focus.

Bakit ba lagi akong patagilid?

May preno nga pala ang bisikleta, yan ang nakalimutan ko. Na-enjoy ko ang pagpepedal, sa mabagal hanggang sa mapabilis ang takbo. Nakalimutan kong pwede pa lang huminto kahit hindi ka nababangga at nakakabangga.

--> 2nd Attempt: Naawa ako sa puno. Masyado akong natuwa na napapaandar ko na mag-isa ng bisikleta, pero gayun pa man, nawalan ako ng kontrol kahit pwede naman.

--> Marunong na ako! Marunong na ako. Marunong na ako magpaandar, magpreno at magkontrol ng bilis at bagal. Pero kulang pa din. Ano? Ang lumiko at ang bumalik. Puro lang ako pasulong.

Una kong semplang!

Ang dahilan ng una kong semplang ay dahil sa pesteng batong hindi ko napansin. Nagalusan ako pero natawa na lang. Sa dinami-daming pwedeng maging dahilan ng pagkasemplang ko, isang hindi kalakihang bato pa! Kahit pala anong ingat mo, dadating talaga yung pagkakataong masasaktan ka. Kahit pa nasa kalagitnaan ka na ng 'masaya kang natututo', hindi imposibleng sa maliit na bagay, pwede kang bumagsak. Pero dalawa lang yan, titigil na ako at gagamutin ko ang sugat o tatayo ulit ako, magiging masaya sa natutunan ko at hahayaan kong gumaling ng kusa ang sugat. ☺

Salamat sa mga matyagang nagturo sa akin:

Kay Xandy na inangkas at inakay ako hanggang makayanan ko nang mag-isa. Na laging nagsasabing "Kaya mo yan! Sa harap ka tumingin, wag sa baba."

Kay Mish na sinasabayan ako at inaabangan ang highlights ng mga galaw ko. SABAW KA! :P Ang utak ng pag-aaya. Ang laging nagsasabing, matututo din ako, kasi alam niyang gusto kong matuto.

At kay Urban na walang ginawa kundi asarin at saktan ako. Hahaha. Bwiset na bata ka! Pero sabi nga niya, may mga bagay na kailangan nasasaktan ka muna. Swerte ko na bilang lang ang semplang ko. Swerte ko, binti at tuhod lang ang nasaktan sa akin. At swerte ko, may mga kasama ako. May iba kasi na mag-isa nilang natututunan ang mga bagay na gusto nila, kaya yung iba, hindi masyadong naeenjoy.

Ang dugyot ko lang di ba? Ang tuhod, dilubyo!

Fresh pa, after ilang oras, nag-iba na kulay nyan.

PASA!

Pakiramdam ko ang exag ng pagkakasakit ng binti ko noong araw na yon. Pero mas exag ang mga pasa ko nung nag-iba na kulay nila. Pero kapag naiisip ko ang dahilan ng mga pasang yan, ngingiti lang ako at matutuwa na lang.