Patikim.

Marami akong nababasang mga blogs o mga kung anu-anong masasabi ng iba na wala lang. Mayroon akong isang kakilala na hinahangaan ko ang bawat salitang nabibitawan niya sa kanyang mga nasusulat. Iniimpluwensiyahan ko na nga siyang gumawa ng account dito sa blogger. :)) Para marami din ang makabasa sa mga nagagawa niya. Mapapa-oo ka na lang sa mga mababasa mo.. at matatawa dahil may halong kwela. :D

Isa sa mga nabasa ko ay ang Note niya sa Facebook na may pamagat na KAYO PA BA?

* * * * * * * * * * * * * * *


KAYO PA BA?

Hindi mapaghiwalay na mga bisig, mga labing walang kasing dalas magdampi, mga walang hanggang kwentuhan hangang matapos ang dilim at muling sumilip ang umaga,mga ngiting nagmamarka hanggang sa pagpikit ng mata.

Ganyan kung ilalarawan ang DATI nyong pagsasamahan. Araw araw naiiba, nakakapanabik, at tumatatak sa puso at isipan. Lumipas ang mga araw,buwan o taon ng gano'n. Sainyo ang mundo at buo ang mga pangako pero unti unti na bang nagbabago?

ang dating

"sorry dami ko magsend ha? unlitext kasi ako eh"

naging"baby, baka last text ko na 'to, regular load kasi 'ko eh"

ang dating

"antayin mo 'ko, sabay tayong kumain pauwi na 'ko"

naging

"ay baka malate ako umuwi, may lakad kami ng friends ko. Dun nadin pala kami kakain wag mo na po ko intayin"

ang dating

"I love you times million million billion duper as in walang hanggang katapusan kinain ko na ang susi pati ang padlock"

naging

"luv you nalang'

ANYARE?? ANO ANG NANGYARI??

Maaaring hindi agad napansin. Maaaring slow motion ang pagkawasak. Maaaring hindi n'yo parehas ginusto. Pero lahat ng sinimulan nyo ay unti unti ng natatapos. Hindi ka na interesado sa mga kwento nya, hindi mo na namamalayan kung ilang araw na ba kayong hindi nagkikita, Pagpikit ng mata mo, hindi na s'ya ang 'yong nakikita. Wala na ang mga surpresa, wala ng kilig. Mas madalas na ang mga sandaling hindi kayo magkasama. KAYO PA BA?

Sino ang dapat sisihin? Meron ba'ng dapat sisihin? Meron pang magsisisi? Meron bang dapat ipagsisi?

Maraming "pagmamahalan" ang nauuwi sa ganyang senaryo. Akala mo sa umpisa sobra ng perpekto. Haix Sobrang nakakalungkot. HIndi ako sigurado, pero baka naman kasi masyado lang nasakal sa isa't isa. Baka napagod lang sa higpit ng paghawak. Baka masyado ka lang mabilis magpatakbo at hindi mo alam naiiwanan mo na pala s'ya. Baka hinahanap mo lang ang sarili mong identity, self fulfillment. Baka gusto lang nyang makilala sya bilang "SIYA" dahil sa lahat ng pagkakataon ay kilala lang s'ya bilang "KAYO".

ETO ANG KLASE NG MGA KWENTO NA HINDI KO GUSTO ANG DULO.

* * * * * * * * * * * * * * *

Para sa iba pang nakakatuwa niyang post, ito ang account niya sa Facebook. :)

--Nakamaskarang Mananakay

At ang kanyang Wordpress Account. :)

-- JOPHEL MENDOZA

Magdalena.

Ako si Magdalena.

Ginawa kong paninda ang sarili ko para kumita.

Kolorete at pampaganda ay hindi mawawala sa aking mukha.

Alindog at ganda ang aking puhunan sa aking propesyon,

Para mamimili'y sa akin agad ang atensyon.

Konting hipo sa aking katawan, may pambayad na kaming pamilya sa buong araw.

Saglit na hilata, may pambayad na kami sa gastusin sa bahay.

At sa ilang minutong pagbukaka, may pantustos na ako sa kapatid kong nag-aaral.

Sarili, pamilya, at kinabukasan para sa isang gabing pagbibigay ng ligaya.

Matatawag mo ba akong masama?

Masasabi mo ba akong desperada?

Nawalan ako ng puri ng paulit-ulit para sa buhay at pangangailangan ng pamilya.

Nawalan sila ng salapi sa bulsa't pitaka para sa sandaling init at ligaya.

Matatawag mo bang patas?

Matatawag mo bang parehas?

Tawag sa akin ay puta.

Tingin sa akin ay naninira ng pamilya.

Turing sa akin sa lipunan ay

Pesteng dapat mapuksa.

Masama, madumi, salot --

mga salitang sa pagkatao ko'y binalot.

Ahas, linta, kaladkarin, pokpok --

mga palayaw na sa akin ay nakalilok.

Hindi ba pwedeng makilala ako bilang anak,

Hindi puta?

Ituring akong kapatid,

Hindi linta?

Maramdamang ako'y babae..

Isang taong may pakiramdam,

Kahit madumi..

At hinubaran ng puri.

Patuloy akong nabubuhay sa mundong mapangutya.

Kabilang ako sa lipunang pinuno ng panghuhusga.

Oo, ako ang may kasalanan..

Ako ang pumili ng kinasadlakan,

Tinulak ako ng mapang-alipustang kapalaran.

Binuhay ko ang mga pangarap sa maling paraan,

Ang magbigay aliw --

Isang babaeng bayaran.

Ikaw --

babaeng mabuti, malinis, at birhen --

tulad ko..

Nangangailangan din ako ng pagmamahal,

Pag-aaruga at pang-unawa.

ang kinaibaha'y lahat ng ito'y ibinibigay sa'yong kusa.

Samantalang ako..

Kailangan pang maghinagpos, manlimos, at magmakaawa.

Hindi lang damit ang hinuhubad sa akin ng madla,

Pilit ding tinatanggal ang karapatan kong lumipad ng mataas at malaya.

Kung gaano kaikli ang saplot

Na sa akin ay nakasuot,

Ganoon na lamang ang luhang gustong sa mata'y pumatak.

At kung gaano ko itinatago

Ang aking hikbi,

Ganoon na lamang ang kagustuhan kong isigaw ng malakas ang lahat ng pighati.

Ako si Magdalena.

Ang babaeng magdadala sa'yo ng halina.

Hawakan akong may pagnanasa,

Habang kapiling sa buong gabi sa ibabaw ng kama.

Iwan akong walang lakas...

Walang saplot at tulala.

Sa kamang minahal ako para maging parausan...

Kapalit ng salaping buhat sa patagong luha at dusa.

Ako si Magdalena.

Mabuting kapatid,

Ulirang anak sa pamilya.

Nagiging matatag ako nang dahil sa kanila,

Kahit na sa paglabas ng tahanang pinilit binubuo,

Ako si Magdalenang...

Masama, madumi, salot,

Pokpok, at puta.

###

2:11 am to 3:05 am

August 03, 2011

~LESamonte.