Mga walang kwentang salita na binigyang buhay ng nagwawalang emosyon. Isigaw ang itinatagong damdamin. samahan n'yo akong lumipad sa magulo at maaligagang mundo

Monday, November 28, 2011

REALationship



SUMMER: We're just friends.

TOM: No, don't pull that with me! Don't even try! This is not how you treat your friend! Kissing in the copy room? Holding hands in IKEA? Shower sex? Come on! Friends my balls!

SUMMER: I like you, Tom. I just don't want a relationship.

TOM: Well, you're not the only one who got to say on this, I do too. And I say we're a couple, goddammit!

***************


Akala mo kayo pero hindi. Halik dito, halik doon. Holding hands dito, holding hands doon. Yakap dito, yakap doon. Lahat na nagawa n'yo na maliban sa isa.. ang magsabihan ng mahal n'yo ang isa't isa.

Ang kumplikado, pero bakit marami pa din ang nasa ganitong relasyon? Kung relasyon nga ba itong matatawag. Mas convinient? Uso o napapanahon? O dahil sa dahilan ng marami..


NO EXPECTATIONS, NO DISAPPOINTMENT!
Ang labo naman. Pwede kang magalit, masaktan, magtampo, mainis pero wala ka sa posisyon o wala kang karapatan para sa mga damdaming iyon. Parang laging kailangan okay kayo, na okay sa'yo lahat. So, are you saying that I can't complain even when I'm hurting? Deserve mo ba yun?

No US. No WE either. Only ME and YOU. May love pero wala kayong label. There are no guarantees. No future plans. You just go with the flow. But your pain is real. And it's self-inflicted so why complain?

Meron pang rules rules yung iba. Sabi pa, just follow the rules and you'll survive somehow. Oo, hindi mo mapipigilan ang emosyon mo, hindi mo pwedeng pigilan ang pwedeng maramdaman mo, pero pwede mong pigilan ang gagawin mong actions. Kumbaga may limit. May boundaries.

Paano kaya nakakatagal ang mga taong nasa ganitong sitwasyon. Hindi kaya nila naiisip na parang nasasayang lang lahat oras, emosyon, panahon at pag-ibig. Hindi ba nila naiisip na kung ang nilalaan na oras nila sa ganitong sitwasyon ay ginagawa na lang nila para sa ikabubuti ng mga sarili nila para sa taong handang ibigay ang commitment na deserve nila. Bakit kailangan mag-stick sa ganitong relasyon kung alam mo din namang hindi magtatagal?

Takot. Takot. Takot.

Lagi na lang yan ang dahilan ng marami. Sino bang hindi takot? Hindi ba mas nakagagaan ng loob kung mayroong taong takot din pero kakayaning harapin ito para sa'yo? Yung taong hindi sasayangin ang pagmamahal mo. Yung taong alam ang pinagkaiba ng love sa lust. Yung taong hindi ka hahayaang mawala kahit na sinasabing "marami namang iba dyan." Yung taong masasabing KAYO. Yung taong alam mong magtatagal. Yung taong kahit may mgadisappointments yayakin ka pa din, tanggap ka pa din, mahal ka pa din.

Almost, but not quite.

3 comments:

jophel said...

malupit!! malupet!! ang saya halos araw araw ka atang may new post.. nawawala tuloy ung pgkabagot ko sa office.

jophel said...

malupit!! malupet!! ang saya araw araw ka atang may post dito. nawawala tuloy yung pagkabagot ko sa office.

Paniking Aligaga said...

Hihi. Salamat! Mas malupit ang site mo Master :) Naipon lang lahat. Hehe.