Mahirap magpaalam. Lalo sa bagay na inakala mong hahawakan mo ng matagal.
Mahirap magpigil ng luha. Lalo't nasabi't naiwaksi mo lahat ng niloloob mo ng matagal.
Mahirap pigilang hindi isipin ang mga alaala. Lalo na ang mga bagay na hindi mo inaasahang maalala pa.
May gaan sa pakiramdam. Kahit malabo pa ang nakikitang daan. Alam ko maraming makaiintindi. Alam ko marami din ang hindi. Pero sapat na ang intindi ng magulang. Sapat nang malaman na hindi lang sarili ang kakampi.
Salamat sa lahat ng nakilala.
Salamat sa lahat ng umunawa.
Salamat sa aral, pangaral at pagpuna. Mas nalaman ang lakas at kahinaan na dati'y akala ko ay wala.
Salamat sa naging kaibigan na sana'y patuloy na maging kaibigan kahit hindi na magkakasama.
No comments:
Post a Comment