Not everything is as it seems. Maraming nag-aakalang in a relationship ako. Maraming nag-aakalang masaya na ulit ang mga mata ko. Maraming nag-aakalang totoo ang lahat ng nakikita o hindi nila nakikita. Akala nila totoo ang mga bagay na 'pinaniwala' namin sa mga tao. Ang hirap gumawa ng isang larong hindi ka naman bihasa.
Ang daming nagtatanong kung paano naging kami ni Ramon. At sa t'wing tinatanong kung kamusta kaming dalawa o kung talagang totoo ba, hindi ko masabi ang totoo - joke, trip. Ang madalas na sagot ko, pang-artista, ang ngumiti. Ang hirap gawing panloko ang emosyon. Maraming tao ang alam kong natuwa, na ang iba halos magtatatalon sa tuwa nang malamang in a relationship kami 'kuno'. Ganun lang nila talaga kagustong magkatuluyan kami.
Para sa mga nakakaalam ng totoong sitwasyon namin ni Ramon, sinasabi nilang gawing totoo na lang. Pwede daw maging daan 'yun para makalimutan namin ang sakit na nararamdaman namin sa mga ex namin. At para mabigyang daan ang kagustuhan ng marami. Parang artista lang. Oh, no!
Ayong isakripisyo ang pagkakaibigang mayroon kami. Ayokong dumating yung panahong magkailangan kami. At hindi ko pa pala nasasabi, dating kasintahan ni Ramon ang dalawang malalapit kong kaibigan. Alam ko kahit 'in good terms' sila, mayroon at mayroong ilang factor pa din. At ayokong maging ganun kami ni Ramon. Tama na ang nakaraang nagkagusto kami sa isa't isa. Okay na yun. Ayoko ng dungisan ang maganda naming samahan.
Tulad ng ibang istorya, laging may kontrabida. O kaya yung mga taong 'nagmamalasakit'. Nakita daw nila si Ramon na may ibang kausap na babae. Kung kami man ni Ramon talaga, alam kong hindi dapat pagselosan ang ganung kababaw na dahilan. Hindi lang naman ako ang babaeng pwede niyang kausapin. Hello? May nagsabi ding hanggang ngayon nilalandi pa din ni Ramon ang ex niya. At ang nagsabi nito sa akin? Ang isa pang ex niya. Ang saya saya nila.
Naglabasan ang mga tunay at 'di ko tunay na kaibigan. Hindi ako nagalit sa kung ano pang nalaman ko kay Ramon. Niyayanig lang ng maraming tao ang pasensya ko sa tulad nilang ayaw makakita ng masasayang tao. Alam ko na kahit sa walong taon naming pagkakaibigan, marami pa din akong hindi alam sa kanya. Pero hindi ito sapat para basta basta na lang manira ng kapwa.
Bahagi man ng pagkatao mo ang iyong nakaraan, hindi naman ito batayan upang husgahan mo ang isang tao. Binago ka man ng ilang pangyayari sa iyong buhay, pero wala tayo sa lugar para sabihin kung tama o mali ang naging desisyon niya.
Lumipas na ang isang buwan. At kahit hindi ako totoong girlfriend ni Ramon, sa mga nangyari sa isang buwan na 'yon.. ang hirap din pa lang maging boyfriend siya. At kung siya ang lalaking ako.. ang hirap ko pala maging girlfriend.
No comments:
Post a Comment