Mga walang kwentang salita na binigyang buhay ng nagwawalang emosyon. Isigaw ang itinatagong damdamin. samahan n'yo akong lumipad sa magulo at maaligagang mundo

Tuesday, December 6, 2011

Maskara.

Matagal na buwan na mula nang wala kaming usap ni Jordan. Hindi na din kami nagkikita. Ang maganda naming samahan ay isa na lamang magandang alaala. Tinuturuan ko nang tanggalin sa sistema ko ang lagi siyang kasama, Ganun na din sina Marco at Ramon.

"Busy ka?"

Isang text mula kay Jordan. Yan ang bumungad sa umaga ko. At dahil kilala ko siya, alam ko na kung saan tutungo ang tanong na yan. Nag-reply ako at tama nga ang nasa isip ko. Pinapapunta niya ako sa apartment niya. Hindi ko alam kung dapat ba akong matuwa dahil aaminin ko, na-miss ko siya. Pero paano nga ba ako makaka-move on ng tuluyan kung lagi na lang akong hindi makatanggi sa mga ganitong aya niya. Maghapon kaming nag-ayaan, laging sagot ko hindi ako papayagan. Hanggang inabot kami ng ala-sais ng gabi.

Nanaig ang katigasan ng ulo ko. Kahit hindi ko alam kung paano pumunta sa bagong nilipatan niya, umalis pa din ako kahit madilim na.

Habang nasa byahe ako, nag-text bigla si Ramon.

"Baby, palit na ulit tayo ng status sa facebook?"

Tatanggi pa ba ako? Kung totoong kami nga, isang malaking kasalanan ang gagawin kong pagpunta kay Jordan. Sumagot akong 'okay' at hindi na nasundan pa ang usapang iyon.

Sinundo ako ni Jordan sa isang convenient store malapit sa apartment niya. At doon nalaman ko kung bakit gusto niyang may kasama.

Paika-ika akong nilapitan ni Jordan. Oo, may pilay siya. Medyo nilalagnat pa. Okay, nurse ako sa gabing ito.

Casual. Nilapitan niya ako, inakbayan at nakwento siya. Nakinig lang ako, hindi umiimik. Ang normal sa kanya lahat. Parang walang nasaktan, walang nakasakit, walang umiyak, walang nagpaalam. Normal. Casual. Ganyan kami habang magkasama.


Naitanong ko bigla sa sarili kung tama ba talagang andoon ako. Kung usapang kaibigan, tama bang andoon ako?

Napaisip nanaman ako - nalilito. Pero ayoko lamunin ng isip ko ang puso ko, ng puso ko ang sistema ko. Kailangan kong mag-ingat. Pero naramdaman ko, na-miss din niya ako, na-miss niya kami. Niyakap ulit ako ng kahapon. Masaya pero alam ko, tulad ni Cinderella, bukas ay balik na ulit sa katotohanan.

Habang tulog siya, nagtatalo ang isip at puso ko. Marahil nga't na-miss niya ako pero hindi ibig sabihin nun na mahal pa din niya ako - tulad ng pilit kong pinapaniwala sa sarili ko. Marahil mali nga ako't andoon ako, kaya dapat hindi na ito maulit, Marami akong pinanghahawakan sa aming dalawa, marami kaming alaalang hindi mabura-bura, at maraming mga pangakong nananatiling nakalutang . Paano nga ba ako makaka-move on kay Jordan?





********
Kaunting sulyap sa istorya ni Lisa at Jordan --> BASAHIN. :)

No comments: